Wat is een hallux valgus?
Een hallux valgus betekent een scheefstand naar buiten van de grote teen. De oorzaak is nog ongekend, maar factoren als erfelijkheid en het dragen van nauw of hoog schoeisel spelen een belangrijke rol. Hierdoor komt de aandoening vaker voor bij vrouwen.
Hallux valgus geeft als eerste klacht meestal een pijnlijke knobbel aan de binnenzijde van de grote teen. Dit komt doordat er zich aldaar een beenderige aanwas ontwikkelt welke door wrijving een ontsteking geeft van een bovenliggende slijmbeurs (=bursitis).
Hallux valgus gaat vaak samen met het ontwikkelen van hamertenen of klauwtenen, vooral ter hoogte van de tweede teen, waar de hallux valgus onder- of boven-glijdt ( zie figuur). Indien de scheefstand geruime tijd aanhoudt, bestaat het risico op slijtage of arthrose van het gewricht.
Mogelijke behandelingen
- Vaak zijn patiënten met een pijnlijke hallux valgus en hamertenen reeds behandeld door een pedicure alvorens ze een arts raadplegen. De pedicure verwijdert de pijnlijke eeltvorming en kan de klachten aldus verminderen.
- Indien de scheefstand echter verergert is pedicure onvoldoende. Een onderzoek van de arts aangevuld met een radiografie van de voeten zal dan de verdere behandeling bepalen.
- De eenvoudigste behandeling is deze waarbij men enerzijds poogt de scheefstand van de grote teen te corrigeren door een uitwendige steun en anderzijds de pijnlijke plaatsen op de voet te ontlasten. Hiervoor zijn een aantal speciale teenverbanden beschikbaar, doch meestal doen we beroep op een orthopedisch technieker die een op maat gemaaktesteunzool of orthopedische schoen vervaardigt.
- Indien al deze behandelingen echter geen verbetering geven van de klachten is de enige oplossing een operatie.
Operatietechniek
De ingreep kan gebeuren onder algemene of locoregionale verdoving. In elk geval wordt er voor gezorgd dat er zo weinig mogelijk pijn optreedt na de ingreep. De insnede gebeurt aan de binnenzijde van de grote teen, over de pijnlijke knobbel.
De correctie van de scheefstand gebeurt ter hoogte van het bot op twee plaatsen. Doordat het bot chirurgisch gebroken wordt, is een fixatie vereist om de teen recht te zetten. Dit gebeurt met speciale vijsjes en krammetjes in titanium, een zeer licht, sterk en goed verdragen metaal. Indien er in dezelfde operatie ook een correctie gebeurt van de hamertenen, zullen deze tijdelijk vastgezet worden met metalen spilletjes.
Wat na de operatie?
- Het is normaal dat de eerste dagen na de operatie de voet opzwelt, ook het deel dat niet geopereerd is. Daarom is het belangrijk de voet zoveel als mogelijk in hoogstand te leggen. De zwelling kan 2 tot 3 maanden duren vooraleer ze volledig verdwenen is.
- De pijn die hiermee gepaard gaat wordt best behandeld met sterke pijnstillers. Deze worden systematisch voorgeschreven.
- Na de eerste verbandwissel, de dag na de operatie, wordt een speciale schoen aangelegd waarmee stappen mogelijk wordt zonder de geopereerde te(e)n(en) te belasten. Deze dient gedurende 4 weken gedragen te worden.
- Nadien is het belangrijk nog geen te smalle schoen te dragen om aldus terugkomen van de scheefstand te voorkomen.
- Bij patiënten met een verhoogd risico op trombosevorming, wordt gedurende de eerste weken elke dag een spuitje toegediend om trombose tegen te gaan
- 4 weken na de operatie worden de spilletjes welke de hamertenen corrigeren, verwijderd. Dit kan zonder verdoving op de consultatie.
Mogelijke complicaties
- Wondinfectie kan optreden en wordt behandeld met wondontsmetting, antibiotica en eventueel verwijderen van de metalen spil als de infectie hier optreedt.
- Ondanks het toedienen van spuitjes tegen trombose kan er zich bij hoog-risico patiënten toch nog een aderontsteking of flebitis met een kans op embolie voordoen. Dit wordt dan behandeld met hogere dosis spuitjes, rust en elastische steunwindels.
- In zeldzame gevallen geneest het chirurgisch gebroken bot traag of niet ondanks stevige fixatie.
- Posttraumatische dystrofie
